Jack Torrance

 

Gerçek Adı: Jack Torrance
Doğum Tarihi: 1947
Doğum Yeri: Berlin, New Hampshire
Milliyeti: Amerikan
Boyu: Yaklaşık 180 cm
Kilosu: Yaklaşık 75 cm

HEP İŞ, EĞLENCEYE HİÇ YER YOK

Psikopatlar bile bu adamdan daha korkunç gelmiyor. Jack Torrance, bir zamanlar, hoş ve arkadaş canlısı biri, aile babası gibi görünüyordu. Sadece birkaç hafta her şeyden uzaklaşıp huzur bulmak ve oturup, her zaman tasarladığı o romanı yazmak için kendine biraz zaman ayırmak isteyen yaşlı bir adamdı. Hazır fırsat bulmuşken, yanına sevgili eşi ve garip oğlunu da alarak, kış aylarını geçirmek için korkunç ve rahatsız edici Overlook Otelinin kahyalığını yapmaya gitti. Otelin geçmişi de, en az görüntüsü kadar korkunç ve rahatsız ediciydi.

Hayaletlerin etkisi ve Dehşetin Gözleri ile de birleşince, otelin geçmişi bizim Yaşlı Jack’i kısa sürede etkiledi. Önünde artık iki seçenek vardı. Bu seçeneklerden biri, yığılmış öfkesini ve giderek artan deliğini yönlendirip edebiyat tarihindeki belki de en büyük ve duygulu edebiyat eserini yazmaktı. Lakin bu da ne kadar sıkıcı bir hikaye olurdu. Hayır, bizim Jacky diğer yolu seçti- tam tersi yolu. Bu da bir tür iyi, fakat parçalayıcı bir öykü olacaktır.

Otelde kalırken geçmişteki o korkunç görüntüleri gören Jack’ın oğlu, üzerine kan sıçramış asansörler, iki garip ikiz kızın ara sıra koridorda görünen parçalanmış gövdeleri ve 237 numaralı odadaki şişmiş yaralı kadının istediği şey bir yana bırakılırsa, bu küçük kış molasının özel olarak kimseye iyi gelmediği söylenebilir.

Ve bütün bu artan delilikle, alışılmadık olayların devamıyla kim gerçekle teması kaybetmeden durabilirdi. Her şeyin yolunda gitmediği haftalardan sonra Jack’ın edebi şaheserinin keşfiyle ortaya çıkacaktı. Yüzlerce sayfa boyunca Yüzlerce sayfa boyunca hep aynı yazı yazılmıştı: “Hep Çalışmak Hiç Eğlenmemek Jack’i sıkıcı bir çocuk yapıyor”. Batıdaki en kötü yayınevi bile bunu basmazdı. Doğrusu “Küçük Kadınlar”ı okumak bile daha heyecan verici olurdu. Kuşağının diğer saygıdeğer yazar adayları gibi, en son eserinde de hayal kırıklığına uğrayan Jack artık bir balta almaya karar verip ailesini doğramaya kalktı. Aynı şeyleri Barbara Cartland ’ın düşünmüş olduğunu bir düşünün. Bir balta ve yüzündeki o makyajla herhalde korkunun tarihini yazardı.

Değirmenden çıkan sıradan bir psikopat olsa korku hayranları tarafından hemen kabul görürdü. Lakin Jack avamdan biraz farklı. Onunki, insanı zamanla saran, giderek artan bir delilik. Bu sıradan korku filmlerinde gösterilmeyen bir şey. Jack Nicholson’ın muhteşem performansı (ve bundan bahsetmeden nasıl geçecektim “Here’s Johnny!”) bu önceden kestirilemeyen, süper korkutucu bir psikopat. Filimin sonunda hayatta kalsaydı çok şaşırırdım. (Bu kadar seviyesiz bir notla raporu bitirdiğim -ve de Richard Blackwood komedi okulundan etkilendiğim- için özür dilerim.)